June 24, 2008નાં પોસ્ટ કરેલી જુન ૨૦૦૬નાં અરસામાં બનાવેલી આ સુરતી કવિતાની એક પંક્તિ,
sad song લખવાને ગાવાનું તાં હુધી તો ઠીક ઉ’તુ.
પન જ્યારે બી એનું દિલ ટૂટી જાય, તો કેહે કે આજે ખાવાનું ની મલે.
માં કહ્યું છે એ પ્રમાણે મારો એક મિત્ર રવિ પારેખ(ઉર્ફ Smashy) એવું માનતો હતો(એવું હું માનું છું કદાચ એ નાં પણ માનતો હોય 😉 ) કે હિન્દી ફિલ્મોમાં જેમ કોઈ પણ situation માટે ગીત હોય છે એમ real lifeમાં પણ હોય, અને દરેક ફિલ્મમાં જેમ દરેક situation માટે નવા ગીત બનતા હોય છે એમ રવિ(અહીં ‘આપણો હીરો’ વાંચવું)પણ ગીતો બનાવતો. બનાવાવાની એની પ્રક્રિયામાં ગીતના બોલ, સંગીત અને ગાયિકી બધું જ બનાવતો અને એના સોની એરિક્સન ફોનમાં રેકોર્ડ કરીને રાખતો. કોઈને એણે આવું કહેલું નહિ, પણ ૧૦ વિદ્યાર્થીઓ એક ઘરમાં રહેતા હોય ત્યારે ઘણું બધું છુપાવવું મુશ્કેલ હોય છે. એક દિવસ એનો ફોન મચેડતાં મચેડતાં મારા હાથમાં આ ગીત આવી ગયેલું.
એ ગીત આજે પાંચેક વર્ષ પછી ફરીથી યાદ આવી ગયું. પછી તો શું જોઈએ, થોડો ટાઈમ, થોડા ઓડિયો એડીટીંગ-રેકોર્ડીંગ સોફ્ટવેર, યુ-ટ્યુબ અને વર્ડપ્રેસ…
– સાક્ષર (ઉર્ફ બબુ)
તા.ક. – ટીંગ ટીંગ ટીંગ…ટીંગ ટીંગ ટીંગ ટીંગ ટીંગ ટીંગ… ટીંગ ટીંગ ટીંગ…